کد مطلب:180065 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:209
پیشنهاد استقلال اقتصادی و اجتماعی
در عصر خلافت عبدالملك، ابرقدرت روم، نفوذ بسیار در حكومت اسلامی داشت تا آنجا كه پولهای رایج كشور اسلامی، همان پولهایی بود كه در كشور روم تهیه و ضرب می شد. از طرفی مظاهر مسیحیت نیز در میان مسلمین دیده می شد، به عنوان مثال: پارچه هایی كه شعار مسیحیت (اب، ابن، روح القدس) بر آن نقش بسته بود رواج داشت. حتی پارچه هایی كه در مصر (در داخل كشور اسلامی) بافته می شد، همان نقش را بر آن می زدند.
به این ترتیب می بینیم كشور روم در امور اقتصادی و اجتماعی كشور اسلامی، نفوذ بسیار داشت تا آنجا كه وقتی مسلمانان اعتراض كردند كه به جای شعار مسیحیت در پارچه ها، شعار توحید را نقش بزنید، و این خبر به امپراطور روم رسید، تهدید كرد و گفت: اگر چنین كنید، سكه هایی را می سازم كه ناسزا به پیامبر اسلام در آن نقش بسته باشد.
امام سجاد علیه السلام گر چه عبدالملك را طاغوت می دانست و با او مخالف بود ولی در مواردی كه اساس اسلام مطرح بود، وارد صحنه
[ صفحه 88]
می شد. [1] از این رو عبدالملك پیشنهاد «استقلال اقتصادی» كرد و فرمود: «باید سكه های رایج كشور روم از میان برداشته شود و به جای آن سكه های جدیدی ضرب گردد، كه در یك روی آن جمله ی شهد الله انه لا اله الا هو، و در روی دیگرش جمله ی محمد رسول الله حك شو. امام علیه السلام طریق غالبگیری آن سكه ها را نیز آموخت و طرح امام اجرا شد.» [2] .
به این ترتیب می بینیم كشور روم در امور اقتصادی و اجتماعی كشور اسلامی، نفوذ بسیار داشت تا آنجا كه وقتی مسلمانان اعتراض كردند كه به جای شعار مسیحیت در پارچه ها، شعار توحید را نقش بزنید، و این خبر به امپراطور روم رسید، تهدید كرد و گفت: اگر چنین كنید، سكه هایی را می سازم كه ناسزا به پیامبر اسلام در آن نقش بسته باشد.
امام سجاد علیه السلام گر چه عبدالملك را طاغوت می دانست و با او مخالف بود ولی در مواردی كه اساس اسلام مطرح بود، وارد صحنه
[ صفحه 88]
می شد. [1] از این رو عبدالملك پیشنهاد «استقلال اقتصادی» كرد و فرمود: «باید سكه های رایج كشور روم از میان برداشته شود و به جای آن سكه های جدیدی ضرب گردد، كه در یك روی آن جمله ی شهد الله انه لا اله الا هو، و در روی دیگرش جمله ی محمد رسول الله حك شو. امام علیه السلام طریق غالبگیری آن سكه ها را نیز آموخت و طرح امام اجرا شد.» [2] .
[1] مطابق روايات، گاهي دفاع از كيان اسلام حتي در زير پرچم باطل واجب است، مشروط بر اينكه موجب تأييد باطل نگردد. (ولاية الفقيه، ج 1، ص 124).
[2] المحاسن و المساوي بيهقي، مطابق نقل «دورنمايي از زندگاني پيشوايان اسلام»، ص 56 - 57.